Tijdens de coronacrisis hadden veel mensen het financieel zwaar en pleitte GroenLinks voor een basisinkomen voor de armste gezinnen. Ook in het buitenland, bijvoorbeeld in Spanje, werd gekeken naar of dit idee iets zou kunnen bijdragen. Niet alleen vanwege de coronacrisis werd erover nagedacht, ook omdat de toekomst van werk gaat veranderen en het maar de vraag is of er ook voor iedereen werk gaat zijn. Dit terwijl iedereen wel geld voor zijn of haar levensonderhoud nodig heeft.

Er werd heel wat geld beschikbaar gesteld om onderzoek te kunnen doen. In Utrecht, Nijmegen, Wageningen, Deventer en Groningen werd onderzocht wat zo’n basisinkomen voor de eventuele ontvangers daarvan zou betekenen. Ook in andere landen vonden experimenten plaats. Misschien zouden ze zich wel vrijer voelen om zich te ontplooien en hierdoor makkelijker aan een baan komen die bij ze zou passen. Ook zou het een positief effect kunnen hebben op de geestelijke gezondheid van mensen, doordat dit stress zou kunnen verminderen.

De experimenten met het basisinkomen zijn gedaan, maar het effect ervan valt tegen. In Utrecht waren er lichtpositieve resultaten. In Nijmegen werd er zelfs een licht negatief resultaat gezien, mensen spanden zich wel in, maar het aantal dat uiteindelijk ook echt een baan vond viel tegen. Ook in Wageningen, Deventer en Groningen was geen significant positief effect te zien. Ook uit een onderzoek in Finland bleek dat mensen zich met een basisinkomen niet beter gingen ontplooien, wel ondervonden mensen daar minder stress.