In 2016 werd cannabis in Californië gelegaliseerd door middel van een burgerinitiatief genaamd ‘Proposition 64’. Dit zou drugskartels buiten spel moeten zetten en criminaliteit moeten verminderen. Ook zouden de nieuwe regels bevorderlijk moeten zijn voor de emancipatie van bruine en zwarte minderheden, zij vormen een groot deel van de kopers en verkopers en hebben het financieel moeilijk in deze sector.

De nieuwe wet zorgde ervoor dat de beslissing of er legaal drugs mag worden verkocht bij de gemeente ligt. De meeste steden wilden marihuana niet legaliseren, hierdoor veranderde er vrij weinig aan het drugscircuit. Daarnaast zijn de ondernemers niet blij met de hoge belastingen van maar liefst 70 procent, strenge regels (er moeten flinke investeringen worden gedaan om hieraan te voldoen), het beperkte aantal vergunningen. Voor klanten is het ook niet altijd duidelijk of ze in een winkel legaal of illegaal cannabis kopen. Wat de financiële situatie voor ondernemers nog moeilijker maakt is dat ze geen aftrekposten of belastingkortingen krijgen, omdat landelijk wietverkoop nog steeds niet legaal is. Deskundige Ophelia Chong vertelt dat legale ondernemingen alleen kunnen overleven door ook op de zwarte markt te blijven verkopen. Het illegale circuit is enorm groot dankzij twintig jaar gedoogbeleid.

Door alle moeilijkheden is vijf jaar na het invoeren van de nieuwe wet slechts 10 tot 20 procent van het marktaandeel is in handen van legale ondernemingen. Veel ondernemers die een legale zaak begonnen zijn, zijn alweer gestopt. De minderheden die van dit nieuwe beleid zouden moeten profiteren hebben er ook amper iets aan gehad door de onaantrekkelijkheid van legale verkoop. Het was enorm lastig om succesvol te zijn in de legale sector, vooral voor kleine ondernemingen. Ze kregen geen vergunningen, konden geen bedrijfsruimte huren en de bank wilde hen geen geld lenen. Op deze manier werd het voor hen onmogelijk te concurreren met machtige drugskartels of grote legale ondernemingen.