De DeLorean Motor Company wilde in 1975 met een innovatieve en futuristische auto met vleugeldeuren komen. Op dat moment waren er weinig andere bedrijven die zich bezighielden met de productie van dit soort auto’s, een gat in de markt dus.

Er werd 200 miljoen dollar aan financiering in het bedrijf gestopt. Als productielocatie werd Noord-Ierland gekozen, daar was namelijk veel werkloosheid en de overheid daar bood bedrijven die zich daar wilden vestigen goede incentives. In 1976 werd het eerste prototype van de DeLorean DMC-12 gebouwd, maar de productie liet jaren op zich wachten. Pas in 1981 kon de productie van start gaan. In die tijd begonnen andere autobedrijven in te lopen en werd de concurrentie steeds groter.

Het werd geen succes. De productie van de auto’s was duur en DeLorean werd niet goed ontvangen. De auto had geen sterke motor en kon niet hard rijden. Dat viel natuurlijk tegen, want de auto was geadverteerd als een luxe, snelle en futuristische sportauto. Daarnaast waren consumenten niet blij dat het roestvrij staal van de auto constant moest worden schoongemaakt. Een andere factor die een negatieve rol speelde waren de ongunstige wisselkoersen. In 1982 ging DeLorean Motor Company failliet.